Tatlı bir çocuk ile başlıyor hikayem

Ve bu çocuğun kim olduğunu bile bilmeden 

Bu kadar kimlik müsveddesi içinde

Öylece yaşayıp gidiyorum

Tüm bu hatalar, pislikler,

Bu eğrilmiş doğrultu benim

Ve evet

Bilerek üç maymunu oynuyorum. 

Tam da bu yüzden

Kaybetmekteyim her savaşı

Aynadaki yüzüm dahi tiksiniyor şimdi benden

Kelimelerim artık hep

Daha küçük dilimden

Kim bilir beni ben yapan sebep de

Bu yüzden yabancılıyor beni

Yalnız ölmek fikrinin verdiği cesarete hiç layık olmadım

Ve korkuyorum

Ya bütün büyü bozulur da

Bir gün, birdenbire büyüyüverirse çocuk

Ya kendini her şeye geç kalmış buluverirse

Sevmek için hiçbir sebebi kalmazsa

Yaraları eskisi gibi kabuk tutmaz

Fikirleri sese varmaz olursa

İşte o zaman

Ne kurşun işleyebilir onun soğuk tenine

Ne yüreğine aşk

İster saadet deyin ona

İster vakitsiz açan çiçek

O hep orada olacaktır.

Varlığının ispatı olarak 

Bir tek kendisi kalmıştır çünkü geride

Evi mi? 

Arada uğradığı

Yıkık dökük bir bina