Yaşlanan yüreklerin ağırlığını taşıyorum ruhumda

Birebir eşikteyim can verişin sessizliğiyle

Sanırdım güllerin dikeni tek acısı sevmenin

Nereye esecek bilemez gözleri bilinmez gökyüzünde

.

Uçsuz bucaksız naraların savruluşu gibi hayata tutunamayışım

Evini bilmeyen sadık bir köpek gibi 

Acıların görünmez bağırışları kuytularda 

Haykırırken ruhumdan dökülen parçalarla

.

Sevginin bağrından çıkabilen kuş yavruları

Hislerimin tercümanı, bensiz benimle uçar

Yüreğimden açılsın denizin maviliğindeki özgürlüğe

Uçsun sonsuz sevgiyle kendine

Kendi kendiyle.