Barcelona Günlükleri

Yazar: Çağan Oğuzhan Cantürk Editör: İpek ÇakmakGörsel Tasarımı: Pelin Nur Karabay Fotoğraf: Çağan Oğuzhan Cantürk Bu San Pedro, dedi Marina. Bu kaktüsü bir gün kesersen ve içindeki sıvıyı içersen göklerde uçmaya başlarsın. Gülmeye başladık. Bak, dedi, şu bitkinin de toprağında annemin külleri var. Birlikte yaşadığım bu kadının çılgınlığını düşünürken bir yandan tepkimi gizlemek zorundayım. “Hımm, öyle mi…” diye geçiştirdim. Bana heyecanıyla yepyeni şeyler öğrettiğinden mi, Türkiye’de kalmış birilerini hatırlattığından mı, seviyorum bu kadını. Barcelona’nın çiçekli balkonlu binalarının iç içe...

Yarın Oyunu

Yazar: Gülşah KaraşEditör: İpek ÇakmakGörsel Tasarımı: Pelin Nur Karabay Göztepe’yle Erenköy arasındaki ara sokaklardan birinde yeterince kaybolursanız bulabileceğiniz, kapısında gerçek boyutlu iki zürafa heykeliyle ziyaretçilerini selamlayan büyülü bir yer var. Burası İstanbul Oyuncak Müzesi. Müzenin içinde oyuncakları kadar, belki de onlardan çok daha kıymetli bir şey var. Düşünülmek üzere bırakılmış bir soru. Aslında kimse size doğrudan bu soruyu sormuyor; ancak siz müzeden çıkarken kendinizi bu soruyla baş başa buluyorsunuz. Bu sorudan hemen önce müzenin sorduğu ve cevapladığı başka sorularımız var. Birinci Dünya...

Tekno-Teürji ve Bilimsel Mistisizm Üzerine

Yazar: Kaan OrhanEditör: İpek ÇakmakGörsel Tasarımı: Pelin Nur Karabay İnsanı insan kılan ve ontolojik olarak mevcudiyetini sağlayan biyoloji, fizik ve kimya bilimleri ile anlaşılabilecek bir etmen söz konusudur. Bu fiziksel evrende analizi mümkün olan etmenlerin dıştan gözlemlenip mantıksal ilkeler ile açıklanması mümkündür. Fakat insanın matematiksel kanunlarına tabi olan doğası dışında algının ötesinde, fiziğin ve matematiğin ötesinde var olan bir tözün varlığı da kendini göstermektedir. Bu duyu ötesi insani unsurun beş duyuya bağlı insan tarafından açıklaması, dişin kendini ısırması kadar mümkün olabilir....

Kader Pişmanlıkları

Yazar: Furkan Ali KüçükEditör: İpek ÇakmakGörsel Tasarımı: Pelin Nur Karabay HüseyinHayatımın kontrolünün tamamen bende olduğunu düşündüğüm yıllar vardı. Artık yok. Üniversiteyi kazandığımda mahallede küçük dağları ben yaratmışım gibi gezindim bir süre. Koşulların getirdiği iradesizlikten olacak ki zamanla geleneksel aile yapımızı unutmuştum. Ailemin kapısını çalmadan evimize giren bir hastalık yüzünden hayatımın nasıl değiştiğinin hikayesi belki de bu. Şimdi kimsin diye soranlara, “Pazarcı Hüseyin” diyorum. Namım böyle artık. Yaşım yirmi sekiz. Sivas doğumluyum. Babam öğretmen olmamı istedi. Oldum da aslında. Bakmayın pazarcı dediklerine,...